W dniu 15 października br.  przypada 205 rocznica śmierci bohatera Polski

i USA, znakomitego dowódcy i inżyniera wojskowego. Uczył się w Szkole Rycerskiej w Warszawie, następnie jako stypendysta w Paryżu. W latach 1776-1783 brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki. Przywiązywał wielkie znaczenie do ideałów wolności i tolerancji. Walczył o prawa czarnych i niewolników, wykupienie i wyzwolenie niewolników w USA oraz chłopów w Polsce. Zdecydowanie przeciwny zabijaniu Indian- rdzennych mieszkańców Ameryki. Był rzecznikiem praw kobiet uważając, że przysługują im takie same prawa jak mężczyznom.
Po powrocie do kraju w 1789 roku otrzymał nominację na generała majora wojsk koronnych. Uczestniczył w wojnie polsko – rosyjskiej
w obronie Konstytucji 3 Maja. Przewodniczył pierwszemu polskiemu powstaniu narodowemu (Insurekcja Kościuszkowska). . Była to bitwa przegrana pod Maciejowicami, która doprowadziła do upadku insurekcji. Mimo klęski insurekcji kościuszkowskiej, której następstwem był trzeci rozbiór Polski, Tadeusz Kościuszko nie zapisał się w pamięci Polaków jako bohater przegrany. Kolejne pokolenia widziały w nim wzorowego patriotę, szlachetnego rycerza. Dowodzone przez niego powstanie nie ocaliło państwa, ale uratowało godność i honor narodu polskiego, które nie oddało swojej wolności bez walki.

Polecam Czytelnikom książki o tematyce historycznej o życiu Tadeusza Kościuszki oraz Insurekcji Kościuszkowskiej.

Portret Tadeusza Kościuszki pochodzi z okładki książki  Ratajczyk Leonard, Jerzy Teodorczyk Wojsko Powstania Kościuszkowskiego Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987

Tadeusz Kościuszko na czele kosynierów pod Racławicami 4 kwietnia 1794 roku. Autor Juliusz Kossak . Zdjęcie pochodzi z książki Krawczyk Jarosław . O Polsce i Polakach. Opowieść historyczna. Warszawa: Bellona, 2004 str.176